Voor veel winnaars is Rotterdam de springplank naar een succesvolle carrière. Ook voor Felix Limo. Na zijn overwinning in 2004 was hij plots een ‘hot potato’ zoals hij het zelf noemt. In Rotterdam kreeg Limo een gezicht. Door zijn talent, discipline en intelligentie zou hij uitgroeien tot een van de beste atleten van zijn generatie.
Felix Limo werd vanuit zijn dorp naar de grote stad gestuurd om een jurk voor zijn vrouw op te halen. Eenmaal aangekomen in de stad vallen zijn ogen op een paar hardloopschoenen. Hij twijfelt geen seconde en besluit de jurk te laten voor wat het is en het geld uit te geven aan die schoenen. Niet veel later zien we hem de Marathon Rotterdam winnen. Het klinkt te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Het is namelijk het script van een commercial van Fortis Bank, de hoofdsponsor van de Marathon Rotterdam in de beginjaren van dit millennium, die in het jaar na zijn overwinning werd uitgezonden.
En toch schuilt er een kern van waarheid in de boodschap van die commercial. Limo zou dezelfde keuze gemaakt hebben. Sterker nog, hij zou die keuze ook nu nog maken, laat hij weten. ‘Door te investeren in je carrière kom je uiteindelijk veel verder. Je kunt later veel meer jurken kopen van dat verdiende geld.’ Het is die kijk op de wereld die hem gebracht heeft tot waar hij nu is. Hij groeit uit tot een van de bekendste gezichten van zijn generatie en zal zich na zijn sportieve carrière ontwikkelen tot een succesvol ondernemer.
zwoeger
Ook zijn echte verhaal leest dus als een jongensboek. Dat boek begint eveneens in een klein Keniaans dorp. Hij leeft er een onbezorgde jeugd en is niet serieus met school bezig. Als hij besluit weer eens te spijbelen is de maat vol voor zijn opa. Als hij niet wil leren, dan moet hij maar werken. Hij krijgt de opdracht de koeien te melken. Hij leert zijn lesje, het muntje valt. Hij beseft dat als hij iets wil, dat hij ervoor zal moeten werken. Limo besluit er wat van te maken op school.
Na de wijze les van zijn opa doet hij op school zijn best, maar ook op sportief vlak valt hij op. Zijn manager Michel Boeting kan zich nog goed herinneren dat hij Limo voor het eerst zag lopen tijdens juniorenwedstrijden in Kenia. ‘Hij was geen flyer, het was een zwoeger’, vertelt Boeting. ‘Hij viel op door zijn ongelofelijke werk- en vechtlust.’ En hij onderscheidt zich ook op een ander vlak. ‘Felix had een onverzadigbare behoefte om alles te weten.’ Niet alleen over training, maar ook over voeding en zelfs managementzaken. Hij wil de materie doorgronden.
melkproductie
De meeste Afrikaanse atleten zien hardlopen in eerste instantie als een beroep. Het is voor hen meestal geen roeping of passie, zoals bij veel Westerse atleten. Het is een effectieve manier om zorg te dragen voor hun familie. Dat geldt ook voor Limo. Zijn echte passie zijn koeien. In zijn hart is hij een boer. Zijn sportieve carrière verschaft hem niet alleen de financiële middelen om die droom te vervullen. Er gaat een wereld aan kennis voor hem open tijdens zijn wedstrijden naar buitenlandse reizen.
Met een Nederlandse manager is hij kind aan huis bij Nederlandse wedstrijden. ‘Nederland is mijn tweede thuis’, zo laat hij weten. Als hij voor het eerst in Nederland aankomt is hij onder de indruk van onze infrastructuur. En van de Nederlandse koeien. Het lijken twee niet-gerelateerde onderwerpen, maar hij bewondert de Nederlandse efficiëntie. In de manier waarop wij onze logistiek organiseren herkent hij ook de doelmatigheid van onze veeteelt. Hij is diep onder de indruk van de melkproductie van de Nederlandse koe. Het doet zijn boerenhart een paar tellen harder kloppen.
Zijn frequente bezoeken aan Nederland staan vanaf dat moment niet alleen in het teken van hardlopen. Hij probeert wanneer mogelijk ook zijn kennis over de Nederlandse koeien te vergroten. Zo brengt hij een keer een bezoek aan de Nederlandse atleet Sander Schutgens, die een eigen melkveehouderij heeft in het Limburgse Belfeld. Hij wil alles weten van koeienrassen tot grassoorten. Het wordt een missie: de melkproductie van de Nederlandse koeien zo dicht mogelijk te naderen. De koeien in Kenia produceren een derde van de hoeveelheid melk ten opzichte van Nederlandse koeien.
Marathon Rotterdam
Limo ontbeerde de absolute snelheid om succesvol te zijn op de atletiekbaan. Hij besluit dan ook al vroeg te kiezen voor de langere afstanden op de weg. En dat betaalt zich direct uit. De eerste wedstrijd buiten Kenia wint hij meteen. Zijn naam is niet veel later gevestigd als hij in een direct duel Haile Gebrselassie verslaat tijdens de Zevenheuvelenloop in een nieuw wereldrecord.
Ondertussen verschuift zijn sportieve ambitie richting de marathon. Na een succesvol debuut in Amsterdam, waar hij in 2003 tweede wordt, gaat hij in 2004 in Rotterdam van start. Die editie zal de boeken ingaan als een van de meest stormachtige. Het is dan ook veelzeggend dat Limo onder die omstandigheden de winst pakt met een nieuw parcoursrecord. Volgens hem had dat niet gekund zonder de geweldige steun van het Rotterdamse publiek. ‘Wow, wat een fantastische mensen. Langs het hele parcours stonden ze te juichen. Ik bleef maar pushen en voelde geen pijn.’ De dag na zijn overwinning is hij te gast bij een uitzending van Holland Sport van Wilfried de Jong en Matthijs van Nieuwkerk. Schaatstrainer Geert Kuiper is ook te gast. Er volgt een geanimeerd gesprek over koeien, want ook Kuiper is melkveehouder.
hot potato
Met die overwinning in Rotterdam is zijn naam gevestigd. ‘Na die prestatie hoorde ik bij een andere categorie lopers. Ik was opeens een ‘hot potato’.’ Die zege leverde hem uitnodigingen op voor marathons uit de World Marathon Majors zoals Londen en Berlijn. In de daaropvolgende jaren wist hij een aantal van die marathons ook nog op zijn naam te schrijven. Limo won in datzelfde jaar nog de marathon van Berlijn. In het daaropvolgende jaar stond hij opnieuw aan de start in Rotterdam. De dag na zijn zege kwam hij dit al overeen met de organisatie. De druk was hoog. Hij was niet alleen de winnaar, maar Fortis had besloten de eerder genoemde commercial met hem te maken. En er prijkte een metershoog billboard met zijn foto dat je al bij het binnenrijden van de stad kon zien hangen. Hij moet helaas genoegen nemen met een derde plek, maar in het najaar maakt hij opnieuw indruk met een zege in Chicago. Het daaropvolgende jaar boekt hij de grootste zege uit zijn carrière. Limo wint de marathon van Londen.
mentor
Het is een indrukwekkende erelijst. Zijn werklust en leergierigheid zijn al genoemd als succesfactoren. Er moet echter nog een andere factor benoemd worden. Hij deed het niet alleen. Limo werd begeleid door Patrick Sang, de trainer die inmiddels faam heeft vergaard als de man achter de successen van wereldrecordhouder Eliud Kipchoge. Sang is meer dan een trainer, hij begeleidt zijn atleten op alle fronten. ‘Als ik het in één woord moet omschrijven dan zou ik hem mijn mentor noemen. Dat woord vat alles samen. Hij vertelde mij niet wat ik moest doen, maar opende mijn geest. Hij liet mij zien wat het betekent om een voorbeeld te zijn.’
De boodschap van Sang is dezelfde boodschap als in de commercial. Wees zuinig met je geld, investeer het op een slimme manier. Limo kocht, in tegenstelling tot veel andere atleten, geen dure auto van zijn prijzengeld. Hij investeerde in zijn koeien, legde theeplantages aan en liet huizen bouwen die hij kon verhuren. ‘Ook hierin was hij anders dan andere atleten’, zo herinnert Boeting zich nog. ‘Als hij start- of prijzengeld kwam opvragen, dan vroeg hij altijd specifiek om het bedrag van een bepaalde wedstrijd. Hij besteedde het geld van die specifieke wedstrijd dan ook aan een specifiek project.’ En Limo bleef daarnaast ook leren. ‘Ik heb mijn school niet afgemaakt’, zegt hij lachend. Om er vervolgens aan toe voegen: ‘Ik denk namelijk dat niemand ooit uitgeleerd is.’
rugproblemen
Na zijn overwinning in Londen kreeg Limo last van rugproblemen. Hij zou nog verschillende marathons lopen, maar zijn rug blijft hem vanaf dat moment parten spelen. Hij zal niet meer op zijn oude niveau terugkeren. Hij loopt nog tal van marathons, maar blijft door die rug steken op tijden rond de 2.10. Bijna geruisloos verschuift zijn aandacht vanaf dat moment steeds meer naar zijn geliefde koeien. Hij kruipt bovendien weer de schoolbanken in, net zo gedisciplineerd als toen hij nog atleet was. Inmiddels heeft hij meerdere studies afgerond. Sinds kort mag hij zich zelfs dierenarts noemen.
Inmiddels is hij officieel gestopt als atleet. In 2013 kondigde hij zijn definitieve afscheid aan. Maar lopen doet hij nog steeds. Niet voor wedstrijden dus, maar om fit te blijven. ‘Ik begin ’s ochtends vroeg met een loopje. Iedere donderdag loop ik nog 30 kilometer.’
gemeenschap
En ook nu hij gestopt is, blijft hij trouw aan de principes die zo belangrijk waren voor hem als atleet: nederig, eerlijk en leergierig. Hij heeft inmiddels drie kinderen en een vierde kind van een familielid waar hij voor zorgt. ‘Ik beschouw hem als mijn vierde kind.’ Voor Limo is dat vanzelfsprekend. Hij ziet het zelf dan ook niet als een voorbeeldrol. Het behoort bij de Afrikaanse cultuur. Tijdens al zijn reizen heeft hij veel gezien en geleerd, maar die saamhorigheid zag hij nergens zo sterk als in Afrika. ‘De Afrikaanse manier van leven is goed. We staan klaar voor elkaar. Je kunt een waardig mens creëren uit iets wat als waardeloos beschouwd wordt.’ Om die reden is hij ook een school begonnen, om iets terug te doen voor de gemeenschap. ‘Een aantal scholieren wordt volledig door ons ondersteund.’
