Koen Naert wil schitteren in Tokyo

De Europese titel is voor Koen Naert op dit moment slechts een prettige herinnering. De Belgische marathonloper is alweer volledig gefocust op de Olympische Spelen. Die voorbereiding verloopt nog niet vlekkeloos. Maar de perfectionistische Naert weet inmiddels ook tegenslagen in zijn voordeel om te zetten.

Je gaf aan dat de voorbereidingen richting Fukuoka wat moeizaam zijn gegaan. Waar kampte je mee?

In juli begon mijn achillespees opnieuw op te spelen. Begin augustus was ik net op tijd om een volledige breuk van mijn metatarsaal 4 van de linkervoet voor te zijn. Ik had een stressreactie en moest dus enkele weken het lopen aan de kant laten staan. Door compensatie heb ik irritatie op mijn Haglundse exostose rechts opgelopen en door deze te gaan beschermen met vilt heb ik de aanhechting van mijn achillespees geïrriteerd. Dit over een tijdspanne van enkele maanden nu al.

Normaal heb jij alles tot in detail onder controle. Wat was voor jou nu een grote uitdaging?

De grootste uitdaging was om alles los te laten. Ik had al lang geen grote ambities meer voor Fukuoka. Kon ook niet anders als je nog geen 30 procent van een normale voorbereiding kunt afwerken. Maar deze periode was te belangrijk voor volgend jaar om halverwege te onderbreken. Ik heb natuurlijk vaak gedacht om terug naar huis te keren, omdat het weinig zin had om verder te gaan als je niet 100 procent fit aan de start kunt verschijnen. Maar ik heb doorgebeten vanwege de Spelen volgend jaar. Normaal zou ik nooit aan de start van een marathon verschijnen op die manier, maar ik wou alles doorlopen hebben zoals we gepland hadden. We hebben zaadjes geplant dit jaar en hopen dat ze op 9 augustus volgend jaar mooi in bloem zullen zijn.

Heb je iets meegekregen van de sfeer rond de marathon? Hoe wordt de marathon in Japan beleefd?

Marathon in Japan is echt huge! Ongelofelijk! Het persmoment voor de marathon is zo ontzettend groot. Normaal kun je een getal plakken op het aantal aanwezig journalisten, fotografen en cameramannen. In Fukuoka had ik er in de verste verte geen idee van. Zoveel persmensen bijeen in één ruimte heb ik nog nooit gezien. Zegt veel over het belang van de marathon in Japan. Buiten het feit dat ze ontzettend veel respect hebben voor de atleten, is het Japanse volk ook echt heel vriendelijk en behulpzaam. Ik hou echt wel van Japan eigenlijk.

Zenboeddhisme en mediteren is een belangrijk onderdeel van de Japanse cultuur. Jij mediteert zelf ook al langer. Hoe heb jij het mediteren geïntegreerd in het dagelijks leven? Heb je een vast moment en een speciale ruimte hiervoor?

Er zijn heel veel manieren van mediteren, de techniek die ik beoefen is zo eenvoudig mogelijk te mediteren. Zo moeiteloos mogelijk mediteren. Dus ik kan overal mediteren. Daarvoor heb ik geen speciale attributen nodig, ook geen speciale ruimte. Het enige dat ik wil, is kunnen neerzitten, meer niet. Een vast moment heb ik niet, maar dat maakt het soms wel makkelijker voor mensen met een vaste agenda. Die van mij kan nogal verschillen en dus heb ik geen vast moment. Op stage dan weer wel bijvoorbeeld. Dan zorg ik dat mijn eerste meditatiemoment voor mijn eerste training komt, mijn tweede meditatiemoment voor mijn tweede training.

Je bent afgelopen zomer speciaal naar Tokio gereisd om alvast te verkennen voor de Olympische Spelen. Hoe is het voor jou nu dat men de marathon heeft verplaatst naar Sapporo?

Ik vind het een beetje nutteloos dat ze het hele circus willen verplaatsen. Ik kan hier een heel boek over schrijven, maar ik hou het bewust heel kort. Het is nu zo en ik ga mij er zo goed mogelijk naar schikken. Ook al vind ik het vervelend van mijn investeringen om deze zomer naar Tokyo te reizen.

Je bent nu vaker in Japan geweest. Zijn er dingen die je fascineren aan de Japanse cultuur?

Ik vind Japan fantastisch. Ik hou van structuur en protocollen, dat is exact hoe het er in Japan aan toe gaat. Eigenlijk nog veel erger dan bij mij eigenlijk. Ik voel me daar goed. Lieve, behulpzame en respectvolle mensen, zo heb ik het graag. Hun cultuur past wel bij mijn persoonlijkheid. 

Hoe sta je er nu voor richting de Spelen en hoe zien de komende maanden er voor jou uit?

Momenteel moet ik mijn achillespees rust geven, dus voorlopig niet zoals ik zou willen. Maar ik weet dat wanneer ik weer gezond ben, ik heel snel fit zal zijn en alles op zijn plek valt op het moment dat ik wil dat alles op zijn plek valt… 9 augustus 2020. Het is ontzettend vervelend momenteel, maar deze periode heeft me veel geleerd en houdt mijn focus nog meer op scherp. Balen op het moment zelf, maar verrijkend voor de toekomst. Daar ben ik zeker van.

We weten dat jij regelmatig gebruik maakt van de ElliptiGO. Je had er zelfs een mee tijdens je trainingsstage? Hoe belangrijk is de ElliptiGO voor je trainingen?

Ik had er eentje in de Sierra Nevada, Spanje. In september kon ik nog heel weinig lopen (2x/week) en dus werkte ik ontzettend hard op de ElliptiGO. Zo hard zelfs dat ik mijn lichaam overtraind heb. Achteraf wordt altijd veel duidelijk. Omdat ik niet kon lopen, wou ik dat gaan compenseren door hard te trainen op mijn ElliptiGO in de bergen. Iets te hard bleek. Ja, ook wij kunnen dat tegenkomen. Normaal geeft mijn lichaam op tijd signalen als ik fysiologisch te hard aan het trainen ben, maar hier had ik lichamelijk geen rem op mijn kunnen en ging ik fysiologisch iets te hard waardoor mijn lichaam oververmoeid op hoogte is vertrokken. Dat werd duidelijk toen ik al een week in Mammoth Lakes aan het trainen, euh… klooien, was. Dus diegene die zegt dat er niet hard kan getraind worden op de ElliptiGO, mag eens meekomen met mij. De ElliptiGO is ontzettend belangrijk. Ik heb me even mispakt op hoogte omdat ik hier nog geen ervaring mee had, maar thuis verkies ik vaak de ElliptiGO boven een tweede loopje in de namiddag.

Welke trainingen doe je er vooral op?

Normaal meestal, wanneer ik fit ben, een vervanging van mijn tweede training. Wanneer ik een blessure heb, of wanneer ik de belasting moet verminderen, dan doe ik alles behalve het korte tempowerk op de ElliptiGO. 

Hoe specifiek kun je er mee trainen?

Bij mij liggen de zones exact hetzelfde als bij mijn looptrainingen. Dat is gemakkelijk natuurlijk. Maar hoe meer per week ik train op de ElliptiGO, zoals bijvoorbeeld bij een blessure, hoe meer de zones wel opschuiven. Maar daar heb ik intussen al wat ervaring mee.

Is de ElliptiGO vooral handig voor elitesporters of zou je een recreant die bijvoorbeeld van nul af zijn conditie moet opbouwen en uiteindelijk graag een marathon wil lopen, ook een ElliptiGO aanbevelen?

Ik denk dat beide een perfecte doelgroep zijn. Hoe vaak zien we niet dat mensen moeten afmelden of op het einde van de voorbereidingen kampen met blessures en niet op hun volle potentieel aan de start komen? Ontzettend veel. Heel veel atleten sukkelen al met hun lichaam vroeg in de marathonvoorbereiding. Ik denk dat een ElliptiGO hier heel wat belasting kan wegnemen om volledig gezond aan de start te verschijnen.

Tokio worden je tweede Olympische Spelen. Hoeveel heb je in 2019 aan ‘offers’ gebracht om daar straks goed aan de start te staan?

Het grootste offer was zeker dat ik veel te lang van huis ben weggeweest. Ik was helemaal niet gelukkig eigenlijk. Geef mij maar Europese marathons in de toekomst. Ik zou ook nooit de marathon zijn gestart als dit alles niet in functie van volgend jaar zou zijn. Ik ben geen opleiding gestart dit jaar vanwege de Spelen en ik mis het al ontzettend. Dus ik zou graag meteen weer gaan studeren.

Op mentaal gebied was het vooral zwaar dat ik een volledige voorbereiding moest afwerken, terwijl ik wist dat ik nooit top aan de start kon komen. Ontzettend zwaar eigenlijk. Ook zolang van huis weg zijn, terwijl je weet dat je niet op volle sterkte de marathon kan afwerken.

En op lichamelijk gebied moest ik maanden aan een stuk de pijn verbijten van de Haglund- en peesirritatie. Daarnaast moest ik alles alleen afwerken, omdat je weet dat de enige die het tempo kan bepalen op die dag, je eigen lichaam is. Mijn gevoel was mijn gids, niet mijn horloge. Mijn horloge maakte mij depressief, dus daar heb ik maanden niet naar gekeken.

Vier jaar geleden reisde je af naar Rio met een pr van 2.10.31 op de marathon. Nu 2.07.31 en een Europese titel. Welke reis heb je zelf gemaakt als persoon in die vier jaar?

Eigenlijk kan ik die mooi per jaar opdelen. 2017 met de geboorte van Finn was een jaar van stagnatie, zonder hoogtestage en zonder veel nieuwe prikkels op trainingsgebied. Ik leerde wel veel meer loslaten en van mijn planning af te wijken, omdat er plots een kindje in je leven is waarvoor je alles zou laten staan. Dat heeft mij ontzettend veel geleerd en de kracht gegeven om mij met nieuwe prikkels voor te bereiden op de EK in Berlijn. De voorbereiding richting mijn Europese titel heeft me veel bijgebracht. Na het EK werd mijn leven plots heel druk en daar moest ik even aan wennen. Gelukkig had ik snel nieuwe plannen waar ik naartoe kon werken eind 2018 als tussenstap naar Rotterdam. Die tussenstap miste ik na Rotterdam en viel met mijn lichamelijke problemen terug op een moeilijke periode. Maar we weten dat de weg richting Tokyo niet recht verloopt. Ik ben dus dankbaar dat dit nu allemaal gebeurt en niet net voor de Spelen van volgend jaar. Zoals ik al zei, deze periode was ontzettend verrijkend.

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?