In een uitgebreid interview met RunningNL Magazine liet Nienke Brinkman al weten dat ze bewust voor de Europese kampioenschappen had gekozen als piek. “Het is niet zo ver reizen. Het is makkelijker te combineren met mijn werk. Het is leuk dat er als extraatje sprake is van een team effort, een landenwedstrijd. En ja, niet op de laatste plaats, bij de EK is er een grotere kans op een hoge klassering.”
Zware race
Die grotere kans maakte het nog niet tot een gemakkelijke race, merkte Brinkman. Door de warmte werd het een slopende race, waar haar teamgenoten van TeamNL ook last van kregen. Ruth van der Meijden moest de wedstrijd staken en Bo Ummels raakte al vroeg in de wedstrijd de aansluiting kwijt. Zij finishte nog wel in 3.00.56 uur als 52ste en laatste. Jill Holterman bereikte na 2.31.22 uur als 21ste de finish, waarmee zij slechts tweeënhalve minuut achter landgenote Brinkman (2.28.52 uur) zat.
‘Op haar laatste benen’
Brinkman was steeds goed van voren te zien geweest en kon vanaf 37 kilometer mee in de kopgroep van vijf. Ze had al last van maagproblemen, maar wilde het podium waar ze zicht op had niet opgeven. Op het laatste rechte stuk zag ze de Poolse Aleksandra Lisowska de winnende versnelling maken met in haar kielzog de Kroatische Matea Parlov Kostro. Voor het brons volgde toen een vrouw-tegen-vrouwgevecht tussen Brinkman en de Duitse Miriam Dattke. Op ‘haar laatste benen’ was de Nederlandse uiteindelijk net iets sneller en pakte ze het brons met een paar centimeter verschil. “Ik ben echt heel erg blij dat ik in die laatste meters nog iets eruit kon duwen”, reageerde ze tegen een verslaggever van de NOS.
Leerpunten
In datzelfde korte gesprekje voor de camera bleek ook hoe kritisch ze op haar zelf kan zijn. Ze zag al direct na afloop al allerlei leerpunten. “Een goede race betekent ook dat je je voeding goed hebt, het is niet alleen goed lopen. En dat heb ik nu gewoon niet goed gedaan. Daar kan ik wel echt van leren. Ik kan ook tactisch nog veel leren. Ik ben misschien iets te vroeg op kop gaan lopen.”
Elke keer beter presteren is wat Brinkman heel erg bezighoudt. In het interview met RunningNL Magazine vertelde ze dat haar coach Benjamin Ueltschi in Zwitserland haar daarin op het juiste moment ook in weet af te remmen. “Dat is nodig want ik ben erg fanatiek. Ik kan enthousiast worden van veel en hard trainen. Nadeel is dat ik soms te veeleisend ben voor mezelf, het is nooit genoeg.”
In dat zelfde interview vertelt ze ook over haar andere passies: haar promotieonderzoek als geofysicus naar de planeet Mars en trailrunning. De grote vraag hoe ze dat drukke leven weet te combineren, blijft natuurlijk ook niet onbeantwoord. Het hele interview lezen? Bestel RunningNL Magazine dan nu direct.
