De spanningen beginnen op te lopen. Iedere marathonloper zal het herkennen: de lange duurlopen zijn gelopen, het meeste werk is gedaan. Het is nu tijd om te taperen, de koffers in te pakken, goed rust te nemen en de puntjes op de i te zetten als het om voeding gaat. Die laatste week gaat gepaard met de nodige zenuwen.
De eerste
Zowel bij Marijke als Gaby begon het allemaal met een droom: een marathon lopen. En voor beiden smaakte dat ook direct naar meer.
Marijke liep in 2017 haar allereerste marathon in Berlijn. “Ik wilde eigenlijk gewoon eens proberen om een marathon te lopen. Zou ik dat kunnen? Door mijn hartafwijking moet ik hardlopen met wandelen afwisselen. Ik zal nooit heel hard kunnen lopen, maar ik kan wel verder lopen. De marathon was voor mij de uitdaging om dat te proberen. En als je het niet probeert, weet je ook niet of je het kunt. Met het finishen van Berlijn en de eerste Major Marathon, besloot ik voor de volgende te gaan: New York.”
Gaby had al enkele marathons gelopen, voordat ze in 2015 aan de start stond in New York en in 2016 de marathon van Berlijn liep. “Eigenlijk kwam ik in Berlijn pas achter het bestaan de van de zes Majors. Als je er dan al twee gelopen hebt, ja dan is de keuze snel gemaakt! Het zaadje was geplant.”
Boston
Nu is het bij alle marathons het geval dat je je moet inloten, vanwege de grote vraag naar startbewijzen. Maar bij Boston komt daar nog een extra obstakel bij: een scherpe kwalificatietijd.
Gaby: ”Voor mij gold een finishtijd van onder de 3.35. Dat was nog een beste uitdaging. In 2018 lukte het met hulp van mijn trainer, die met me meeliep, tijdens de Marathon van Rotterdam om te finishen in 3.29.00! Het was tot op het laatst spannend of ik het zou redden, maar met dit pr kwalificeerde ik me voor Boston.”
Marijke maakte gebruik van een wildcard om aan Boston deel te kunnen nemen. “De kwalificatietijd is voor mij niet haalbaar. Maar met dit ticket was het voor mij wel mogelijk om Boston te lopen. Wat was het waanzinnig om daar te lopen. Ik liep er nog een pr ook!”
Road to Tokyo
Met vijf van zes Majors gefinisht staan beide dames nu op het punt om af te reizen naar Tokyo. “Ik vind het wel spannend, de voorbereiding loopt bij mij nooit zoals ik het voor ogen heb” vertelt Marijke. “Dit jaar startte ik met een nieuwe baan en had ik het heel druk. Voor mijn gevoel heb ik niet genoeg trainingskilometers kunnen maken.”
Ook bij Gaby liepen de voorbereidingen voor haar gevoel in het honderd. “Vanaf eind vorig jaar had ik te maken met veel stress en een verlaagde weerstand. In januari leek het weer de goede kant op te gaan, totdat ik in februari griep kreeg, pijntje hier, van de trap viel en nu weer verkouden ben. Mijn streeftijd heb ik al losgelaten.”
Verwachtingen
Een immense stad, een andere cultuur, het ingetogen karakter van de Japanners. Een paar punten die zowel Gaby en Marijke opsommen als ze vooruit kijken naar Tokyo. “Ik kijk enorm uit naar het ontdekken van deze stad. Ik heb me ingelezen over Tokyo en in tegenstelling tot de marathons in Amerika mogen we hier verwachten dat het publiek een stuk rustiger is langs de kant. De Japanners zijn niet zo uitbundig als de Amerikanen. Nu heb ik niet per se publiek nodig om me te motiveren. Voor mij is het belangrijker dat ik lopers om me heen heb.”
“Ik kijk vooral uit naar die medaille op het eind”, grinnikt Gaby. “Als het goed is kom ik met drie medailles terug. Niet alleen met de Tokyo Marathon en de Six Star Finisher medaille, maar we lopen als groep zaterdag ook nog met een funrun mee. En de sushi na afloop! Ik wil heel graag sushi eten, waar het op zo’n treintje aan je tafel wordt geserveerd. Maar misschien kijk ik nog wel het meest uit naar mijn thuiskomst. Hoeveel zin ik ook heb om naar Tokyo te gaan, ik moet mijn man en zoontje een week missen.”
Regels
De Tokyo Marathon is anders dan de andere Majors. “We hebben een handboek gekregen met alle regels die er in Tokyo gelden. Al die regels maken het retespannend, want als je iets fout doet, zoals afval op de grond gooien, word je zonder pardon gediskwalificeerd. Straks valt er een gelletje per ongeluk uit mijn zak!”, vertelt Gaby bezorgd.
Voor Marijke liggen de zorgen op een ander vlak. “Er gelden strenge cut off-tijden tijdens de marathon. Met mijn tempo start ik al in één van de laatste waves en wordt het voor mij een uitdaging om binnen de gestelde tijdslimiet te finishen. Hierbij geldt ook nog eens de bruto starttijd en niet het moment waarop ik zelf over de startlijn kom.”
“De marathon is altijd een afstand om te respecteren. Dat brengt altijd een stukje spanning mee, want er kan van alles gebeuren. Zowel in de voorbereiding als tijdens de marathon zelf”, besluit Gaby.
Nieuwsgierig naar hoe Gaby en Marijke het gaan doen in Tokyo? Volg ze op hun instagram!
