2032: De superieure atleet

Het is 2032. Zojuist heeft 04UBDK-Athlas goud gewonnen op de Olympische Spelen van Kuala Lumpur. 04UBDK-Athlas huilt tranen van geluk en bedankt de artsen, de wetenschappers, de investeerders en het IOC om het lef dat ze toonden om de internationale sport en de atletiek te vernieuwen. Zie hier het resultaat: de eerste genetisch gemanipuleerde atleet met een Olympische gouden medaille.

04UBDK-Athlas is het product van een project dat topatleten creëert door gebruik te maken van genetische manipulatie. Nadat drie eerdere testpogingen in het lab waren gestrand, waren de wetenschappers er al vroeg van overtuigd dat hun vierde designer babyraak was. Dit was de atleet waarvan ze droomden, de atleet die alles aankon. Waarvan ze het genenpakket zorgvuldig hadden samengesteld. Een beetje van de Afrikaanse Kalenjin-stam hier, een beetje van Usain Bolt daar en een snufje extra van het Alpha-actinin-3-gen (ACTN3) voor de snelheid om de superieure atleet compleet te maken.

2032 is het eerste jaar waarin de wetenschappers hun resultaat kunnen tonen. Jarenlang hebben ze – soms in het geheim, soms vol in de publiciteit – gesleuteld aan de mens als atleet. Ingegeven door prestige, geld, ego en patriottisme moest en zou de superieure atleet worden gebouwd. Maar telkens strandde de poging in het lab. In proeven en simulaties bleek hun atleet toch niet de gedroomde recordloper. Het menselijk genoom is immers een bouwpakket voor de absolute bollebozen van de wereld. Die tolereren geen middelmatigheid, dus werd er zonder pardon aan een nieuw genenpakket geknutseld.

Bij 04UBDK-Athlas is het wel gelukt. Als eerste atleet heeft hij een gouden Olympische medaille gekoppeld aan een wereldrecord op de marathon. 1.57.53 is de nieuwe toptijd. Precies zoals de wetenschappers hadden uitgerekend. Het (officieuze) record was 6 jaar geleden in Qatar neergezet op 1.58.21, de derde tijd ooit onder de twee uur. Op een kaarsrechte weg van 42 kilometer en 195 meter en met hulp van wetenschap, techniek en voeding werd de recordtijd aangescherpt. Met een pak aan dat de lichaamstemperatuur constant op de ideale looptemperatuur hield, snelde de atleet naar een nieuwe toptijd.

In een lab ergens op de wereld waren wetenschappers toen al bezig een wonderbaarlijke set van chromosomen samen te stellen. Het menselijke genoom dat de definitie van topatleet definitief zou bepalen. Niet training of mentale weerbaarheid is het belangrijkste onderdeel van die definitie, maar genen. En die genen, die kun je met een beetje manipulatie zo samen stellen dat er wel een topatleet uit voort móet komen. Toen al gniffelden de wetenschappers in hun vuistje: over een paar jaar gaan wij zeker weten onder de 1.58.00. Met een marge die kan oplopen tot 9 seconden slecht onze creatie die barrière. En exact dat gebeurde.

En dus kust 04UBDK-Athlas op die 28 augustus 2032 de vlag van zijn land. Dat zijn genenpakket over ontelbare nationaliteiten beschikt, doet niet er zake. Hij is het bewijs dat topprestaties al in een zeer vroeg stadium kunnen worden gecreëerd.

Voor de duidelijkheid: 04UBDK-Athlas is geen robot (pas in 2046 zullen robots tegen elkaar lopen in atletiekwedstrijden…). Hij heeft wel degelijk een naam, alleen is hij bij de artsen bekend onder de labnaam die ze aan zijn genen en hun creatie hebben gegeven. Hij heeft gevoelens en hij is ook gewoon ontzettend moe na 42 kilometer en 195 meter. Maar zijn herstel is bijvoorbeeld wel weer sneller. De volgende uitdaging ligt een kleine maand verder. Dan zou hij volgens de testresultaten nog een keer rond de 1.58 kunnen lopen.

Een utopie? Ergens op de wereld wordt in universiteitslabs in Australië, Oezbekistan, Engeland of waar dan ook geëxperimenteerd met DNA. Er liggen monsters met het DNA van bijvoorbeeld Usain Bolt, Dennis Kimetto, Haile Gebreselassie, die met wattenstaafjes uit de wang van die topatleten zijn gehaald. Er wordt gekeken en berekend hoe we sneller, sneller, sneller kunnen gaan. Binnen en buiten de ethische grenzen. 

Landen, overheden en wetenschappers buitelen over elkaar heen. Wie mag de superieure atleet claimen? De wetenschapper met de briljante ingeving? Het land waar het belangrijkste onderdeel van de genoom vandaan komt? De regering die het meeste geld aan het lab heeft gedoneerd? Of toch gewoon het land waar de atleet is geboren? Misschien moet het IOC wel nieuwe nationaliteitsregels bedenken. Geen probleem natuurlijk. Alles voor de wetenschap. Alles om steeds maar weer sneller te gaan, hoger te reiken en sterker te worden.

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?