Vroeger was hij een hockeyer. “Een keer per week trainen en op zaterdag een potje.” Maar op een gegeven moment kwam de behoefte bij de
inmiddels inactieve twintiger om “de alcohol eruit te zweten.” Dat lukte het beste door een stukje hard te lopen. “Ik was er aanvankelijk gewoon slecht in. Liep ook eerlijk gezegd op oude schoenen met nul demping. Aan de andere kant deed me dat wel beseffen dat het me ooit zou gaan lukken. Want, als ik als roker met zo’n slechte conditie, met matig materiaal en vaak ook nog eens na een feestje, gewoon toch een stukje vooruit kwam, dan moest het toch op een gegeven moment wel fijn worden.”
Strava
Wie naar Van der Vlugts loopverleden speurt, wordt op Strava maar weinig wijzer. “Ik heb lang alleen de Nike Running App gebruikt en gebruikte die data eigenlijk amper. Maar toen ik tijdens de coronapandemie mijn voorste kruisband scheurde, kon ik lange tijd niet lopen en ben ik gaan fietsen. Dat was het moment dat ik Strava ging gebruiken, iedereen gaf me die suggestie. Daarna ben ik de app ook voor het lopen gaan gebruiken.” Scan zijn routes en je komt tot de ontdekking dat Van der Vlugt een druk bestaan heeft. Hij vliegt van hot naar her. Dan weer bivakkeert hij in een uithoek van Nederland met een camera in zijn kielzog, dan weer zit hij in het buitenland. Soms uit zakelijk oogpunt, af en toe ook louter voor de lol. Maar als de kans er is, gaat hij er altijd ook even hardlopen.
Hardlopen en stilstaan
Zijn hardloopschoenen gaan tegenwoordig dus standaard mee. Als hij in Nederland draait, liggen ze, met een broek en een shirt, in de achterbak van zijn auto. En gaat hij verder weg, dan stopt hij zijn loopspullen sowieso in de koffer. Laatst nog rende hij een stukje door Tokio. Waanzinnig natuurlijk. En ook Parijs, New York en Madrid verkende hij al hardlopend. “Het leukste is dat je dan ook in straten en op plekken komt die je niet kunt vinden in de reisgidsen. Je leert zo’n stad dan pas écht kennen.” Maar het vaakst is hij vandaag de dag toch wel te vinden op de Gooise heide. Daar rent hij. En staat hij stil. Het gebeurt Van der Vlugt namelijk geregeld dat hij het tempo er flink in heeft, als hij zichzelf moet dwingen toch echt even halt te houden. Hij kan niet anders dan toch even wat notities in zijn telefoon te maken. “Dan komt er ineens iets in me op, een goed idee. Of een leuke zin. Er zijn al heel wat mooie, leuke, verrassende dingen bedacht tijdens het lopen. Er komen zo de meest creatieve ideeën op je pad”, aldus Van der Vlugt, die voor de foto’s in dit blad overigens zelf de locatie koos. “Ik loop hier graag, op de heide tussen Blaricum en Laren. Vroeger ging ik er op het fietsje heen, maar op een gegeven moment dacht ik: ‘waarom eigenlijk?’ Nu stap ik thuis de deur uit en loop ik hierheen, en weer terug.” Zelf kwam hij met de suggestie om de foto’s bij zonsopkomst te maken. “Ik heb dan dat licht een keer gezien en dat blijft dan in mijn hoofd zitten. Dus toen ik werd gevraagd, had ik er meteen een beeld bij.”
Wil je het hele artikel lezen? Lees dan verder via Blendle of bestel ons magazine.
