Anne Luijten over haar olympische marathon: ‘Het is niet vanzelfsprekend dat je fit, gezond en gelukkig aan de start staat’

In aanloop naar de Spelen legden we vijf Nederlandse atleten 10 vragen voor. Vandaag deel 5, tevens de laatste. : Anne Luijten (30) werd tijdens de NN Marathon Rotterdam in april opnieuw Nederlands kampioen op de mythische afstand. Ze maakt zich deze zomer op voor haar eerste Olympische Spelen, waarvoor ze zich in Amsterdam (oktober 2023) al plaatste. 
Wat is je favoriete plek om hard te lopen?

“Ik woon in Arnhem, de beste plek in Nederland om hard te lopen. Ik ben in een paar honderd meter in park Sonsbeek. Vanaf daar loop ik richting park Zypendaal. Daar ken ik een geheim paadje richting Schaarsbergen en Warnsborn. Daarna loop ik weer richting huis. Voor de lange duurtrainingen maak ik ook wel eens gebruik van de routes van de NS-Trails. Dat is een leuke manier om mooie, nieuwe gebieden te ontdekken!”

Wat is jouw grootste talent?

“Ik kan veel trainen. 190 kilometer in de week kan ik fysiek en mentaal aan. Daarom ben ik in staat om goede marathons te lopen. Verder ben ik sterk in de strijd tegen de klok. Tegelijkertijd is dat juist de uitdaging in Parijs, omdat het daar niet om een tijd gaat. Ik ben benieuwd of ik ook een goede strijdmarathon kan lopen.”

Wat is jouw favoriete type training?

“Ik vind de afwisseling juist leuk. Ik kan enorm genieten van een lange duurloop in een nieuwe omgeving. Het blijft een heerlijk gevoel als je in staat bent om lekker 30 kilometer door de natuur te lopen. Aan de andere kant word ik ook enthousiast van een baantraining, bijvoorbeeld 8 keer een 1.000 meter. Dan ga je tot het uiterste.”

Wat doe je de avond en ochtend voor de marathon?

“Een dag voor de wedstrijd ben ik vooral bezig met koolhydraten stapelen. Dat eet ik pasta met weinig groenten. Daarbij vermijd ik vezels, vetten en eiwitten. In de voorbereiding op een marathon ben ik meer met mijn voeding bezig dan bij andere, kortere races. Het maakt écht heel veel uit wat je eet. Verder loop ik die dag een beetje los. Op de ochtend van de race eet ik drie witte boterhammen met vruchtenhagel. Dat gaat trouwens met heel veel moeite. Daarna ga ik loslopen, schoenen wisselen en gaan we van start.”

Lees ook: 10 vragen aan Maureen Koster: ‘Ik bezwijk niet snel onder de druk’

Hoe houd je de zenuwen in bedwang voor een wedstrijd?

“Ik ben best wel zenuwachtig voor een wedstrijd. Vroeger keek ik dan naar mijn vader, die straalde rust uit. Nu nemen andere familieleden die rol over (vader Jos overleed in november 2023 aan de gevolgen van alvleesklierkanker, red.). Tijdens een warming-up vind ik het fijn als mensen die me dierbaar zijn in de buurt zijn. Dan glijden de zenuwen van me af. Mijn man Nick is bijvoorbeeld bij een belangrijke race nu altijd in de buurt als ik met mijn voorbereiding bezig ben.”

Wie zou je een grote zege gunnen?

“Maureen Koster. Ik ken haar al lang en heb haar carrière altijd gevolgd. Ze heeft moeilijke periodes gehad, maar ik vind het knap hoe ze nu weer presteert op het allerhoogste niveau en het naar haar zin heeft. Het is niet vanzelfsprekend dat je gezond, fit en gelukkig aan de start staat. Dat blijkt maar weer.”

Als je op trainingskamp gaat en je mag één maatje meenemen, wie zal dat zijn?

“Oeh, dat is een moeilijke. Mijn man Nick fietst vaak mee tijdens mijn trainingen. Maar officieel ben je dan geen trainingsmaatje, dus ik ga voor Niels Esmeijer. Hij heeft mij gehaast in Amsterdam en Rotterdam. Met hem is het altijd leuk en gezellig. Daarnaast is hij net iets beter dan ik. Hij kan dus alle trainingen prima aan. waardoor hij mij ook kan coachen. Die samenwerking gaat harstikke goed.”

Wat is de grootste opoffering in aanloop naar de Spelen?

“Dat je weinig tot niks met vrienden en familie kunt doen. Naar een verjaardag, met vrienden naar een festival of met mijn man Nick gaan bolderen zit er meestal niet in. Ik train hard en ben vaak moe, dus ik moet me richten op zo goed mogelijk herstellen.”

Wat is je mooiste herinnering aan de Olympische Spelen?

“Dat zijn er twee. Ellen van Langen won in 1992 de gouden medaille. Ik was nog niet geboren, maar ik heb het veel teruggekeken. Écht een indrukwekkende prestatie en dat door een Nederlandse vrouw. Het tweede moment dat me intrigeert, is hoe Abdi Nageeye zijn maatje Bashir Abdi tijdens de Olympische Spelen van Tokio vooruit stuwt naar de bronzen medaille, terwijl hij zelf zilver pakt. Topatletiek is heel individualistisch, maar hij liet zien dat als je elkaar helpt je ook samen kunt winnen.”

Met welke ambitie sta je in Parijs aan de start?

“Ik wil in Parijs gezond, fit en gelukkig aan de start staan. Dat is niet vanzelfsprekend bij een marathon. De race zelf wil ik zo goed mogelijk indelen. Het is voor mij geslaagd als ik het gevoel dat ik er alles uit gehaald heb. En of ik dan 60e of 40e word, dat is vooral afhankelijk hoe de atleten om me heen presteren.”

Op de hoogte blijven? Schrijf je in voor de nieuwsbrief van RunningNL

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?