Duizenden atletiekliefhebbers lopen vanaf ‘Parking Expo’, aan de rand van Brussel, in een stoet richting het Koning Boudewijnstadion. Geen liederen of geschreeuw. Er wordt rustig gesproken over wat de avond gaat brengen. Een enkeling loopt in een outfit van de Rode Duivels, om op die manier de Belgische atleten extra te steunen. Het gesprek onderweg naar het stadion gaat over de avond die komen gaat, want het programma zit, net als vrijdag, opnieuw vol avond met wereldtoppers die dit seizoen nog één keer alles willen geven.
Koning Boudewijnstadion
Na een paar minuten lopen we in een park. Daar doemt het Koning Boudewijnstadion op. Het stadion, dat in 1927 gebouwd werd, en plaats biedt aan zo’n 50.000 mensen, heeft een rijke geschiedenis. Jaarlijks vindt hier de Memorial van Damme plaats. Daarnaast spelen de Rode Duivels op deze plek meestal hun thuiswedstrijden. Het stadion is ook bekend vanwege een van de grootste rampen in de voetbalgeschiedenis. Vlak voor de finale van de Europacup 1 van het seizoen 1984/1985 tussen Liverpool en Juventus braken rellen uit. Daarbij kwamen 39 mensen om het leven en raakten er 400 gewond.
Maar vanavond wordt de atletieksport gevierd. Omdat de Memorial Van Damme dit jaar tevens de finale van de Diamond League is én over twee dagen verspreid is, is het een bijzonder atletiekfeest in de Europese hoofdstad.
De lange rijen bij de frituur- en drankkrampjes, verraden dat de Belgen er eens goed voor gaan zitten. En dat is terecht. Want het programma is om van te smullen. Enkele namen: Letsile Tebogo (olympisch kampioen 200 meter), Beatrice Chebet (olympisch kampioen 5.000 en 10.000 meter), Sydney McLaughlin-Levrone (olympisch kampioen 400 meter horden), Alison dos Santos (olympisch kampioen 400 meter horden), Gianmarco Tamberi (olympisch kampioen van Tokio in het hoogspringen) en natuurlijk onze eigen Femke Bol (brons op 400 meter horden, zilver op de 4*400 meter en goud op de gemengde estafette 4*400 meter).
Ereronde
Maar voordat de kanonnen in actie komen, laten de Belgen op fraaie wijze zien hoe ze je sporters moet eren. Als verrassing betreedt de Amerikaanse legende Michael Johnson de atletiekbaan. Hij is eregast in Brussel en zwaait vanuit een koets naar het enthousiaste publiek.
De afscheidnemende broers Kevin en Jonathan Borlée uit België volgen niet veel later. Vrijwel alle aanwezigen in het stadion stonden op en klapten hun handen blauw voor de broers die het na een carrière van 16 jaar voor gezien hielden. Aan het einde van het ererondje kregen ze een erehaag en werden mooie woorden gesproken. De tranen vloeiden rijkelijk.
Showman Tamberi
De man die voor de grootste show zorgde zaterdagavond was de Italiaan Gianmarco Tamberi. Keer op keer kreeg hij het publiek mee in aanloop naar een nieuwe sprong. Nadat hij bij zijn derde poging over 2,34 meter ging en zich verzekerde van de overwinning, balde hij zijn vuisten, sloeg een oerkreet en begon (met een sprint) aan zijn ereronde. Het blijkt maar weer dat hij een man is die altijd spektakel levert, of hij niet wint of niet. Voor de toeschouwers is het genieten. Even later staat hij bij de microfoon en begint hij aan een soort motivatiespeech. De adrenaline is dan nog lang niet uit zijn lijf verdwenen. ‘Never give op, go on”, schreeuwt hij. Daarmee verwijst hij naar de Spelen in Parijs die voor hem uitmondde in een teleurstelling.
Tebogo
Een duel waar reikhalzend naar werd uitgekeken was de 200 meter voor mannen. Olympisch kampioen Letsile Tebogo tegen de nummer twee van de Spelen in Parijs Kenneth Bednarek. Maar dit keer was de uitslag andersom. Bednarek won en verwees Tebogo naar de tweede plaats.
Zaterdagavond won Faith Kipyegon de 1.500 meter, waarmee ze voor het vierde jaar op rij de Diamond League won. Landgenote Beatrice Chebet won in een meetingrecord van 14:09:82 de 5.000 meter. De 100 meter werd een prooi voor de Amerikaanse Brittany brown, die in Parijs nog brons pakte.
Nadine Visser
Nadine Visser, die op de Spelen vierde eindigde, liep in Brussel naar de tweede plaats in een tijd van 12.54. Jasmine Camacho-Quinn uit Puerto Rico won de race.
Gejuich voor Bol
He is even voor tien, vlak voordat het laatste nummer van start gaat, klinkt een enorm gejuich. Dat is op het moment dat de speaker Femke Bol voorstelt. Zij heeft traditiegetrouw veel fans in Brussel. Net voor de start is het muisstil. Alleen een schreeuwer uit het publiek probeert te stilte te verbreken, maar daar laten de atleten zich niet door afleiden.
Bol is direct goed weg en stelt haar fans allerminst teleur. De Nederlandse loopt onbedreigd naar de winst in een tijd van 52.45. Daarmee houdt ze nummer twee (Anna Cockrell in 53,71) ruim achter zich. Bol won dit jaar alle vijf de Diamond League-wedstrijden waar ze aan deelnam. Ze is zelfs al 24 wedstrijden in deze competitie ongeslagen.
De grote concurrente van Bol, McLaughlin-Levrone kwam ook in actie, maar niet op de 400 meter horden. Zij won zaterdag de 200 meter en vrijdag de 400 meter. Beide onderdelen waren zogeheten invitatie-onderdelen, waardoor ze niet meetelden voor het Diamond League-klassement. De Amerikaanse had te weinig wedstrijden gelopen om zich te kwalificeren voor de finale.
Prijzengeld
De winnaars van de wedstrijden op vrijdag en zaterdag streken 30.000 dollar op, omgerekend zo’n 27.000 euro. De nummer twee ontvangt bijna 11.000 euro. Winst in de kwalificatiewedstrijden van de Diamond League-finale levert 9.000 euro op.
Terwijl Bol het baaninterview geeft en zwaait naar het publiek, loopt het stadion langzaam leeg. Twee dagen topatletiek in Brussel zitten erop. Hoewel de wereldrecords uitbleven, was het een atletiekavond die men in Brussel nog lang zal onthouden.