Veel hardlopers krijgen te maken met knieklachten. Het zogenaamde iliotibiale bandsyndroom, ook wel lopersknie genoemd, is zelfs de twee na meest voorkomende blessure onder hardlopers. De iliotibiale band is een weefsel dat loopt van de bekken, over de heup naar de knie. Het zorgt normaal gesproken voor stabilisatie.
Het idee bestaat dat de iliotibiale band tijdens het lopen in aanraking komt met het uiteinde van de femur, ons bovenbeenbot. Deze frictie veroorzaakt pijn zowel tijdens het buigen als het strekken van de knie. In een recente studie werd gekeken welke kenmerken van hardlopers een rol spelen bij het ontstaan van de klachten.
Uit de studie kwam naar voren dat slechts twee factoren in verband kunnen worden gebracht met de knieklachten. Wanneer de knie tijdens het lopen meer naar binnen draait zou er een groter risico zijn op het iliotibiale bandsyndroom. Dit verband werd vooral gevonden bij vrouwen. Een tweede factor was een grotere draaibeweging van het bovenlichaam bij de landing. Van de overige 42 factoren die onderzocht werden was geen duidelijk verband aanwezig. De auteurs van de studie wijzen er dan ook op dat er nog veel ruimte is voor toekomstig onderzoek.
Uit eerder onderzoek kwam nog een andere, opvallende oorzaak naar voren. Lopers die eenmalig een afstand afleggen die een stuk langer is dan wat ze eerder hebben gelopen zouden ook een hoger risico lopen. Over de juiste behandeling van een lopersknie zijn de artsen het nog niet eens; zo is er slechts zwak bewijs dat dat diepe frictie, heupabductieoefeningen en het gebruik van ontstekingsremmers klachten zouden verminderen.
