“Kunnen we je over een uurtje terugbellen?”, vraagt Kiplagats man, Pieter Langerhorst, als we hem op het afgesproken tijdstip bellen voor het interview. “Lornah is nog aan het hardlopen. Ze is dan wel met pensioen, maar ze loopt nog iedere dag”, lacht hij. Voor een interview in een hardloopmagazine is dat uiteraard een uitstekend argument om de afspraak te verplaatsen. Een klein uurtje later belt Kiplagat terug. “Met Lornah”, zegt ze, waarna ze overschakelt naar het Engels.
Hoewel haar Nederlands prima is, spreekt ze liever in het Engels. “We zijn net terug van skivakantie. Ik heb het hardlopen buiten enorm gemist, daarom moest ik er even uit. Het werd alleen een iets langere sessie dan verwacht. Of ik écht nog iedere dag loop? Ik probeer in ieder geval zo veel mogelijk te gaan. Ik denk niet dat ik ooit stop, het is onderdeel van mijn levensstijl.”
Indrukwekkend palmares
Voor de goede orde: we spreken hier met een van Nederlands meest succesvolle atleten. Kiplagat werd wereldkampioene op de 20 km (2006), de halve marathon (2006 & 2007) en in het veldlopen (2007). Ze was wereldrecordhoudster op onder meer de 5 km, 20 km en halve marathon en had het Nederlands record op de marathon in haar bezit tussen 2003 en 2022. Daarnaast nam ze deel aan drie Olympische Spelen (Athene, Beijing en Londen).
In 2006 en 2007 stond ze bovenaan de IAAF-ranglijst, waardoor ze zich ’s werelds beste wegatlete mocht noemen. Toch zijn het niet alleen haar prestaties op de atletiekbaan, de weg en in het veld die tot de verbeelding spreken. Al vroeg in haar carrière spande Kiplagat, geboren in Kenia, zich in voor anderen. Vooral voor jonge meisjes en vrouwen. “Toen ik begon met hardlopen, begin jaren 90, waren er niet zoveel goed georganiseerde trainingslocaties. Op het moment dat ik succesvol begon te worden, besloot ik jonge meisjes en vrouwen te gaan ondersteunen.”
High Altitude Training Center
Kiplagat en haar Nederlandse man, die hun tijd afwisselend doorbrengen in Nederland en Kenia, lanceerden het High Altitude Training Center: een unieke en veilige plek waar zowel elite-atleten (Sifan Hassan gebruikt het centrum een gedeelte van het jaar als basiskamp), recreanten als jonge vrouwen en meisjes uit Kenia gebruik van kunnen maken. Het is gelegen in het Keniaanse Iten, op ruim 2390 meter hoogte. Vanaf deze plek verricht ze maatschappelijk werk met haar organisatie, de Lornah Kiplagat Foundation.
“We willen kinderen op school houden en ze onderwijs aanbieden in combinatie met sport. Tijdens vakanties en andere vrije momenten komen ze hier trainen en krijgen ze les.” Bijzonder aan het trainingscentrum is dat hier een officiële kunststof 400 meterbaan ligt die voldoet aan de eisen van de Internationale Atletiekfederatie. Dat is uniek in Kenia. In 2013 ging de eerste schop de grond in en was het nationaal nieuws. Onder meer viervoudig olympisch goudenmedaillewinnaar Mo Farah en de minister van Sport van Kenia waren aanwezig bij de opening. De outdoor atletiekbaan is een van de redenen waarom het centrum in trek is bij zowel topatleten als recreanten.
…
Positie vrouwen
Volgens Kiplagat is er in Kenia de afgelopen decennia veel ten goede veranderd. “Het is dag en nacht verschil met de periode toen ik jong was. In die tijd werden vrouwen niet geaccepteerd. Ze werden geacht in de keuken te blijven en het huishouden te doen. Toen we bezig waren het trainingscentrum te bouwen, accepteerden mannen het bijvoorbeeld niet als ik tegen hen zei wat er moest gebeuren. Gelukkig is die tijd voorbij, al zijn er nog altijd mannen die problemen hebben met het feit dat vrouwen onafhankelijk en succesvol kunnen zijn.”
Maar Kiplagat vertelt dat het tegenwoordig een stuk beter is. “Zelfs op regeringsniveau is de verhouding man/vrouw ongeveer gelijk verdeeld. 30 jaar geleden was het ondenkbaar dat een vrouw überhaupt zou spreken bij een vergadering. Ik ben dus heel positief.”
…
Wil je het hele artikel lezen? Bestel dan hier het magazine of lees verder via Blendle.
