Femke Bol, goed voor drie medailles dit toernooi, droeg samen met drievoudig goudenmedaillewinnaar Harrie Lavreysen de vlag tijdens de sluitingsceremonie op zondagavond.
Medaillespiegel
Nederland eindigde daarmee zesde op de medaillespiegel, een plek hoger dan in Tokio. Het hield daarbij landen zoals Groot-Brittannië, Zuid-Korea, Italië en Duitsland achter zich. Het oude record van de Olympische Spelen in Sydney 200 (12 gouden medailles) werd verbeterd.
De atletiekploeg had met zes medailles een groot aandeel in de verzameling. We blikken even terug.
Vliegende start met gemengde estafette
De atletiekploeg begon met een magistrale race op de gemengde estafette (4*400 meter). Het team dat bestond uit Eugene Omalla, Lieke Klaver, Isaya Klein Ikkink en Femke Bol liep naar een gouden medaille. Bol nam als slotloopster het stokje over in vierde positie, maar wist toch nog iedereen te passeren. Overigens kreeg ook Cathelijn Peeters een gouden medaille omgehangen, zij liep in de series in plaats van Bol.
Hassan op 5.000 meter
Twee dagen later begon Sifan Hassan op maandag 5 augustus aan haar ‘onmogelijke missie’. Ze wilde op één olympisch toernooi een medaille veroveren op de 5.000 meter, 10.000 meter en de marathon. Hassan liep lange tijd achteraan de groep en schoof gedurende de race langzaam op. Het eindschot van Chebet en Kipyegon was haar te machtig, maar het was een bronzen medaille waar ze meer dan trots op was. Terecht.
Hét duel
Het was dé strijd waar ongeveer de hele sportwereld naar uitkeek. Femke Bol tegen Sydney McLaughlin-Nevrone op de 400 meter horden. Helaas voor Bol verzuurde ze op 250 meter en moest ze McLaughlin ruim voor laten gaan. In de slotmeters werd ze ook bijgehaald door de Amerikaanse Anna Cockrell. De teleurstelling bij Bol was zichtbaar groot, maar een dag later kon ze met trots terugkijken op haar prestatie. Bol won in Tokio 2021 ook brons op de 400 meter horden.
Brons voor Hassan op 10.000 meter
De eindsprint van Hassan was machtig, maar de olympische kampioene van Tokio kwam in de laatste ronde niet meer voorbij Beatrice Chebet en Nadia Battocletti. De overwinning ging naar Chebet. Hassan pakte opnieuw brons. Diane van Es moest de kopgroep halverwege de race laten gaan en eindigde als 16e.
Zilver voor estafettevrouwen
De Nederlandse estafettevrouwen op de 4*400 meter kende de laatste jaren veel successen. Zo werden ze in Budapest in 2023 wereldkampioen. Begin dit jaar werden ze in Glasgow wereldkampioen indoor. Ook nu piekten de estafettedames op het juiste moment. De Amerikanen waren ongenaakbaar, maar de dames liepen allemaal een uitstekende race die uiteindelijk zilver opleverde. Femke Bol stelde het eremetaal in de laatste meters veilig, nadat Lieke Klaver, Cathelijn Peeters en Lisanne de Witte een perfecte uitgangspositie creëerden. In de series liepen Myrthe van der Sloot en Eveline Saalberg in plaats van Peeters en Bol. Ook zij kregen een zilveren medaille omgehangen.
Hassan, wat doe je nu?
Het zijn de legendarische woorden van Léon Haan vlak voordat Hassan over de finishlijn komt. In de laatste meters van de olympische marathon troeft ze wereldrecordhoudster Tigst Assefa uit Ethiopië af. Hassan voltooide daarmee een unieke trilogie. Emil Zátopek veroverde tijdens de Olympische Spelen van 1952 in Helsinki ook drie medailles op de 5.000, 10.000 meter en de marathon. “Deze medaille voelt als tien gouden medailles”, zei Hassan na afloop tegen de NOS.
