De ochtend na haar 25e (!) overwinning in een Diamond League-race op de 400 meter horden oogt Femke Bol ontspannen. En dat is begrijpelijk. Met een tijd van 52,46 – haar snelste seizoensopening ooit – domineerde ze de race in Rabat. Veelbelovend, al blijft Bol zelf nuchter. “Het betekent niet dat ik sowieso een PR ga lopen dit jaar. Dat kan ik op basis van één race niet zeggen.”
Vanuit Marokko spreekt ze digitaal met de Nederlandse pers. De 25-jarige Amersfoortse blikt terug op een andere voorbereiding dan ze gewend is. Tijdens het indoorseizoen liep ze geen individuele wedstrijden, alleen enkele estafettes. Daardoor had ze meer tijd om te trainen én om bij te komen van een intens olympisch jaar.
“Ik heb in mijn vrije tijd meer gedaan dan ik normaal zou doen. Rond wedstrijden focus ik normaal gesproken volledig op herstel. Dan rijd ik niet zomaar naar Amersfoort om vrienden op te zoeken. Nu had ik daar wél de ruimte voor.”
Samenwonen
Ook privé veranderde er iets: de winnares van olympisch goud, zilver en brons in Parijs ging deze winter samenwonen met haar vriend Ben Broeders, een Belgische polsstokhoogspringer. “We hebben echt de tijd gehad om te aarden in ons huis. Dat was fijn. De afgelopen jaren stond ik altijd ‘aan’. Ik was voortdurend bezig met de vraag of iets invloed had op mijn training of prestaties. Nu had ik niet alleen meer tijd, maar ook meer rust en plezier. Daar ben ik blij mee.”
Die balans tussen rust en intensief trainen legde haar geen windeieren. Eind mei beschikt Bol al over een solide basis, wat ze in Rabat meteen liet zien. “Ik voel me goed en fit. De uitvoering van de race was ook al best goed. In de komende wedstrijden – zoals in Hengelo op Pinkstermaandag – wil ik telkens kleine dingen nét iets beter doen. Ik voelde me scherp, maar weet ook: een eerste hordenrace kan alle kanten op. Het resultaat is in die zin een bevestiging van mijn gevoel.”
Aanpassingen
In de periode zonder wedstrijden werd ook het olympisch jaar geëvalueerd. Coach Laurent Meuwly en Bol kwamen op basis daarvan tot een opvallende wijziging: Bol is veranderd van startbeen. Ze vertrekt nu met haar ‘verkeerde’ been voor. De reden? Uit de analyse bleek dat ze minder efficiënt over horde 6 en 7 kwam, in de tweede bocht. Tot aan horde 6 blijven het 14 passen, daarna worden het er 15 (of meer bij vermoeidheid om zware weersomstandigheden). Door eerder te wisselen hoopt ze de tweede bocht beter te verwerken en daar tijdswinst te boeken. Maar dat betekent wel dat ze met haar mindere been moet starten, want ze wil altijd met haar goede been finishen.
Bol: “We dachten: ik loop toch geen indoorwedstrijden, dus laten we het proberen. De start is niet mijn sterkste punt, dus hoeveel verlies ik daar echt? Laurent was meteen enthousiast. Hij vond mijn acceleratie zelfs beter dan met mijn ‘goede’ been voor. Zelf voel ik me er ook wel prettig bij, al moet ik nog goed opletten. Maar ik denk dat het een goed plan is.”
Scherp
Of zo’n verandering voor extra druk zorgt, wordt gevraagd. Nee, zegt Bol. Integendeel. De verandering houdt haar scherp. Extra startoefeningen, gesprekken met haar coach en biomechanicus – Bol vindt het leuk. “Het helpt me mentaal juist. Het is leuk om iets nieuws te doen. Je vergelijkt minder met vorig jaar, omdat je nu iets anders doet. Dat helpt om in mijn hoofd fris te blijven. Sowieso vind ik het prettig nieuwe dingen te doen en te problemen. Daar helpt Laurent ook bij, hij is een coach die me steeds iets nieuws aanreikt. Dat is fijn. En die druk? Deze race in Rabat was ook nieuw voor mij – ik had hier nog nooit gelopen. Het hotel is fijn, de mensen vriendelijk en het is een mooi stadion. Dan besef ik weer dat ik een bijzonder leven mag leiden. Dat geeft weer energie. Ik probeer elk jaar, eigenlijk elke training te zien als iets nieuws. Ik geniet van het leven dat ik mag leiden. Ik besef steeds meer hoe bijzonder dat is.”
FBK Games
De volgende race op de planning is de FBK Games in Hengelo. Op Pinkstermaandag staat ze daar opnieuw aan de start van de 400 meter horden. “Het is een van de meest bijzondere wedstrijden voor mij. Net als bij de Olympische Spelen in Parijs voel ik daar de steun van het publiek. Ik kijk er enorm naar uit.”
Lees ook: Het onderschatte belang van de lange duurloop – RunningNL
