Hij is nog altijd de enige Nederlander met een NBA-titel op zak. Rotterdammer Francisco Elson was in 2007 een gewaardeerde kracht in het beste team van de Amerikaanse basketbalcompetitie. Na zijn carrière bleef hij dagelijks sporten en sinds een jaar of vijf heeft hij het hardlopen omarmd. RunningNL toog naar Rotterdam voor een gesprek over wat hardlopen hem brengt, het trots willen maken van zijn overleden broer en waarom hij het liefst gaat lopen in de luwte. “Eigenlijk is hardlopen best leuk.”
Hé meneer, is er een basketbaltoernooitje vandaag?’, roept een Rotterdamse die bij de Kralingse Plas haar hond uitlaat. ‘Vandaag is hij er alleen voor de looks’, zegt de fotograaf van dienst die de ex-basketballer zojuist heeft geportretteerd. Elson glimlacht. ‘Inderdaad mevrouw, alleen voor de looks.’ Het is voor Elson een veelvoorkomende situatie. Ook deze ochtend, rondom de Kralingse Plas, is het druk met spelende kinderen en hardlopers die hun rondje afwerken. Voorbijgangers werpen regelmatig een blik op Elson. Dat gebeurt ook meer dan eens als hij in z’n uppie of met vrienden een rondje gaat hardlopen. En als het niet is vanwege zijn bijzondere prestaties als basketballer, dan is het wel vanwege zijn lengte. Elson meet 2 meter en 8 centimeter. Overigens is dat iets waar hij nog altijd moeite mee heeft: gezien worden vanwege zijn lengte. Daarover later meer.
NBA-Kampioen
De 49-jarige Francisco Elson heeft een indrukwekkende basketbalcarrière achter de rug. Hij speelde tegen grootheden als Kobe Bryant, LeBron James en Scottie Pippen. In tien jaar NBA speelde hij 472 wedstrijden. Namens Nederland speelde hij in totaal 60 interlands, waarna hij begin 2014 op 38-jarige leeftijd een definitieve punt zette achter zijn topsportloopbaan. Zijn absolute hoogtepunt kende hij in 2007. Met de San Antonio Spurs won hij de NBA. De Cleveland Cavaliers, met de aanstormende LeBron James in de gelederen, werd in de best-of-seven finaleserie met 4-0 verslagen. Elson kreeg veel speeltijd en was uniek omdat hij zijn lengte combineerde met een groot atletisch vermogen. Met name in verdedigend opzicht gold hij als slot op de deur. Terug naar deze zonovergoten donderdag in Rotterdam. We zijn inmiddels bij atletiekvereniging PAC, de oudste atletiekvereniging van Nederland, gelegen aan de rand van het Kralingse Bos. Nadat Elson op de atletiekbaan laat zien zijn basketballskills nog niet verleerd te zijn, schuift hij voor het interview aan bij een picknicktafel op het terras. Het uitzicht op de atletiekbaan roept herinneringenop aan vroeger.
Nenijto
Als kleine jongen haakte Elson namelijk af en toe aan bij de trainingen op de atletiekbaan van Nenijto, vlak bij dierentuin Blijdorp. Tien keer een 150 meter met een paar minuten rust, eindeloos de skippings tot in perfectie uitvoeren en met dumbbells in de hand trainen om de arminzet te verbeteren. Elson deed het allemaal in zijn vroege tienerjaren. Voordat in de hal bij de Wolfert van Borselen Scholengroep zijn basketbaltraining startte, was hij hier regelmatig te vinden. Het was voor Elson een soort tijdverdrijf, tot hij in de hal met de bal aan de slag kon. Hijvond het prachtig, maar de atletiek kon niet winnen van het basketbal. “Basketbal vond ik leuker dan atletiek. ‘Van atletiek word je toch moe?’, zei ik dan. ‘Maar van basketbal toch ook?’, reageerden mensen bij die vereniging. Maar bij basketbal kon ik punten scoren, legde ik dan uit. En ik kon duwen en trekken. Dat vond ik mooi, want ik was en ben fysiek ingesteld, dus ik hield toen ook al wel van een beetje worstelen. Maar vergis je niet: ik ging wel volle bak in die trainingen. Ik deed er alles aan dat die atleten mij niet voorbijkwamen. Op een bepaald moment nam het basketbal echter zo veel tijd in beslag dat ik die trainingen niet meer mee kon doen. Maar ik heb er veel van geleerd.”
Wat was jouw afstand?
“De 400 meter. Ik ben écht een atletiekliefhebber. Als ik kijk naar Femke Bol en Lieke Klaver, dan denk ik weleens: zijn zij nou écht zo snel? Ik denk zelf dat ik ook snel ben. Ik heb niet die looptechniek, maar soms denk ik dat ik ze kan pakken.” Elson buldert van het lachen. “Nee, nee, natuurlijk niet. Dat kan niet. Zij gaan veel te hard. Ik kan me herinneren dat ik tijdens mijn carrière onder de minuut liep. Of ik een goede 400-meterloper had kunnen worden, zullen we nooit weten.”
Francisco Elson en hardlopen zijn een combinatie die bij veel mensen niet direct op het netvlies staat. Hoe ben je in aanraking gekomen met hardlopen?
“Dat klopt inderdaad. Maar ik hoef ook niet alles te vertellen, toch?”, lacht hij. “Tijdens mijn carrière liep ik ook weleens hard. Dat was dan in de zomerperiode, als we eerder waren uitgeschakeld bij de play-offs van de NBA. Dan haakte ik bij vrienden aan die hier een rondje liepen door het Kralingse Bos.” Toch duurde het tot de coronapandemie voordat Elson het hardlopen écht ontdekte. Na zijn carrière zat hij overigens niet stil. De Rotterdammer deed aan krachttraining, MMA en boksen.
En basketballen? Nadat hij een punt zette achter zijn loopbaan, raakte Elson bijna tien jaar geen basketbal aan. Inmiddels trekt hij op woensdag- en zondagavond met vrienden en bekenden weer zijn basketbaloutfit aan. “Dat is leuk, goed om in beweging te blijven. Het is rustig een beetje lopen, wat passen en af en toe een schot. Maar ik dunk niet meer en als ze me voorbij willen, vind ik dat prima. Ik hoef niks meer te bewijzen. Ik doe het om in beweging te zijn.”
Terug naar het hardlopen. Het was dus in 2020 dat je het ontdekte. Hoe was de eerste keer?
Elson begint te lachen. Hij herinnert het zich nog als de dag van gisteren. “Een paar vrienden stelde voor om te gaan hardlopen, want lopen was een van de weinige activiteiten die waren toegestaan. De fitness was dicht. Mijn eerste reactie? ‘Mwa, waarom? En waar dan? Ik heb niet eens kleding’, zei ik tegen ze. Allemaal excuses natuurlijk. Uiteindelijk ging ik mee. De eerste keer liep ik in een trainingsbroek en op basketbalschoenen. Dat was geen goed idee, maar ik vond het leuk. Het was met mensen die ik kende, waardoor het laagdrempelig was. En ze liepen ook mijn tempo. Na die eerste keer heb ik direct online kleding en schoenen gekocht. Dan zie je er tenminste ook uit als een hardloper.”
Elson was verkocht en sindsdien is het dagelijkse routine. Een rondje bruggen, een sessie door het Kralingse Bos en af en toe op het strand bij Kijkduin. Maar zelden meer dan 5 kilometer. “Dat is gewoon mijn limiet. Ik weet wat goed voelt en wat mijn grens is. Ik kan wel 20 of 25 kilometer gaan lopen, maar dan vraag ik me af wat dat met mijn lichaam gaat doen. Ik besef goed dat het risico op blessures aan de knieën, achillespezen of enkels bij mij zeker aanwezig is. (Elson klopt hard op de tafel) Maar tot op heden heb ik daar bij het hardlopen geen last van gehad. Daarom ook die 5 kilometer. Op een bepaald tempo lopen, vind ik heerlijk.” Dat doet hij vaak alleen en soms met een paar vrienden.
NN Marathon Rotterdam
Sporadisch neemt hij ook deel aan evenementen, zoals afgelopen april aan de Business Run van de NN Marathon Rotterdam. De voormalig topbasketballer voltooide samen met drie medewerkers van zijn bedrijf (Elson is eigenaar van Ever Ready, een bedrijf dat natuurlijke, effectieve verzorgingsproducten aanbiedt die het lichaam ondersteunen bij sport en bewegen) de mythische afstand. Elson liep in totaal 12,5 kilometer, als tweede loper van het team. “Ik woon daar om de hoek. Het bezorgde me kippenvel toen ik eenmaal van start ging. Ik stond aan de zijkant echt te trappelen om te beginnen. Het was ongekend voor mij. Normaal ga je weleens kijken, dan zie je ze voorbijvliegen. Maar nu deed ik mee. Ik werd toegeschreeuwd, soms gewoon vanwege mijn naam op het startnummer, anderen herkenden me. ‘Hé, dat is die basketballer’, hoorde ik dan. Normaal loop ik met een koptelefoon, maar dit keer niet. Ik heb alles opgezogen: het gejuich, de aanmoedigingen en het gezang.”
(…)
Lees het volledige verhaal in de nieuwste editie van RunningNL-magazine, met ook: Francisco Elson: van NBA naar hardlopen, heel veel verschillende feitjes, alles over data en slapen en alles over misschien wel de meest bijzondere marathonwedstrijd die er is. Liever online lezen? Lees dan verder via Blendle.